“Ne kadar hata yaparsanız yapın veya ne kadar yavaş ilerlerseniz ilerleyin, hala denemeye başlamayan herkesin çok önündesiniz.” Tony Robbins
Hayatın içinde bin bir türlü insanla tanışıyor, karşılaşıyoruz. Bazı insanların yetenekleri ve potansiyelleri dünya çapında parlayacak nitelikte ve büyüklükte oluyor. “Ne duruyor; neyi bekliyor ki bu insan?” diye şaşırıyoruz. Fakat sanki içlerinde bazı dirençler var da o yeteneklerini kara kutuda saklı tutmayı tercih ediyor:
O dirençler neler mi?
😖 Geçmiş travmalar (Past traumas)
😖 Sahtekarlık sendromu (Imposter syndrome)
😖 Erteleme (Procrastination)
😖 Koşul bağımlılığı (Condition addiction)
😖 Toksik mükemmeliyetçilik (Toxic perfectionism)
Bunların ne kadar farkına varsalar da, harekete geçmekte zorlanıyorlar. Farkındalık peşinde koşarken hayatı kaçırıyorlar.
Sonra kendilerinden yeteneği daha az olan insanların yol aldığını görünce hem onları küçümsüyor, hem yaptıklarını eleştiriyorlar. Ama en büyük sıkıntı başlamamış olmanın verdiği ve içinde kendilerini hapsettileri “Suçluluk Hapishanesi” oluyor.
Halbuki bu hapishanenin demirleri ve kilidi yok… Uçsuz bucaksız bir arazide yeteneklerinden gelen kolaylıkla sadece adım atacaklar…
Onları durduran tek şey kendileri…
Peki bu yetenekli insanların 5 direnci kıracak, 5 tane çözüm önersek, bunlar neler olurdu?
🤩 Büyük vizyon yerine amacına odaklan.
🤩 Farkındalık peşinde koşmaya ara ver, yeteneklerinle en kolay yapacağın şeyi planla.
🤩 Öğrenmeye ara ver, uygulamaya geç.
🤩 Başkalarının ne yaptığına bakmayı bırak, odağını kendi içine çevir.
🤩 Profesyonel destek al.
2 Soruyla bu paylaşımı sonlandırayım:
🙂 Etrafında böyle yetenekli insanlar var mı?
🙃 Bu insanlardan biri sen olabilir misin?
#BeyazYakadanÖzgürYakaya#ÖzgürYaka#Yetenek#YetenekYönetimi#KişiselGelişim#impostersyndrome#perfectionism#procrastination#trauma#conditioning