​Neler Oldu?

• Pandemiyle beraber iş hayatındaki çalışma biçimleri değişti.

• Çalışma biçimlerinde 'Zaman-Mekan' kalıpları kırıldı.

• Mutsuzluk, tatminsizlik, sorgulama, şikayet arttı. 

• İnsanların çalışmak için yaşamak yerine, yaşamak için çalışma isteği arttı.

• Özgürlük ihtiyacı, iş-yaşam dengesini kurabilme isteği arttı.

• Ekonomik-politik-ekolojik krizlere rağmen, insanlar korku ve kaygı içinde yaşamaktan, anlamsız mücadeleler için zamanını harcamaktan bıktı.

• İş ortamlarında yaratılan suni gündemler, stresler, iş yükleri ve ilişkiler insanları yordu ve sağlığı olumsuz yönde etkiledi.

• Kurumlar bürokratik, hantal, yavaş iş süreçlerini çevikleştirmeye odaklandı.

Bizi Neler Bekliyor?

• Kapitalizm döneminin sonuna gelindi. Şimdi "Büyük Sıfırlama" (Great Reset) ile ekonomi ve iş hayatında yepyeni bir dünya düzeni bizleri bekliyor.

• Global bir araştırmaya göre, sosyo-ekonomik krizlere rağmen, çalışanların %75'e yakını işinden istifa etmeyi düşünüyor. Kapitalizm düzeninin sonucu olarak buna "Büyük İstifa" (Great Resignation) deniyor. 

• Kimileri de bulunduğu yerde daha fazla iş yapmak, sorumluluklarını aşmak istemiyor. Ne eksik, ne fazla diyerek iş yeriyle gönül bağını koparak beyaz yakalılar "Sessiz İstifa" (Quite Quitting) ediyor.

• Kimileri de mevcuttaki iş yeri haricinde ek işte çalışıyor.Bunu da ya gizli, ya da aleni söyleyerek gerçekleştiriyor. Buna da "Ay Işığı" deniyor. 

• Endüstriler 4.0 ve 5.0'a doğru hızla koşarken - dijital dönüşümler, otomasyonlar, robotlar, yapay zekalar, makina öğrenmeleri yaşamı hızla istila ederken - insanın işteki yeri, anlamı ve katkısı değişiyor.  

• İşverenler beyaz yakalıları haftada 5 gün yerine, 3-4 gün bordrolamaya başladı. Bazı ülkeler haftada 4 gün çalışmaya geçti. Yakın gelecekte bordrolu beyaz yaka oranının %30'a sonra da %10'a düşmesi bekleniyor. 

• Bu demek oluyor ki, "Müdürüm bana neden geri bildirim vermiyor?" diye şikayet eden, her ay başı yatan sıcak maaşın konforundan çıkmak istemeyen ve bir türlü büyümek bilmeyen çocuklar olmak yerine, kendi kendimizin patronu olmayı öğrenmemizin ve bilgimizi-tecrübemizi-emeğimizi-zamanımızı satan insanlar olarak yetişkinliğe adım atmamızın zamanı geldi. Hem de şimdi!

Geleceğe Bugünden Adım Atmazsak Ne Olur?

• Oyunun dışında kalırız. 

• Para kazanmak için istemediğimiz işlerde, görevlerde çalışmak zorunda kalırız. 

• Kendimizi kurtaramazken sosyal medyadan ülkeyi, insanlığı, dünyayı kurtaracak paylaşımlar yapmaya devam ederiz. Ya da harika / ideal / mükemmel / şapşahane yaşadığımıza dair filtreli fotoğraf ve hikayeler için tüm enerjimizi harcarız. 

• Lafta kalırız. Aksiyon alamadıkça, 'Yaşam elden gidiyor!' diye suçluluk duygusuyla kendi karanlıklarımızda batmaya devam ederiz. 

• Kendimiz dışında bir veya birden fazla suçlu ararız. O da genelde ülkeyi, iş dünyasını yönetenler olur. Onlara sövdükçe, aklımızı rahatlatmaya çalışır. Peki kalbimizde yatan vicdanımız?

O Halde Ne Yapmak Lazım?

• Olmuşla ölmüşe çare olmadığını biliyorsak, öncelikle suçlamayı veya suçlu aramayı bir kenara bırakıp, olan her şeyi olduğu gibi 'kabul' etmeliyiz.

• Sonra kendimizle ve gerçek yeteneklerimizle / potansiyelimizle / özgün varlığımızla, özgürlüğümüzle aramıza giren duvarlarımıza, ayağımıza takılan taşlarımıza, yaşamda yarattığımız gölgelerimize bakmak için cesaret göstermeliyiz. (Kendi kendimize bakamıyorsak, bu konuda destek almalıyız.)

• Duvarlar, taşlar, gölgelerle konuşmalı, bize olan hizmetlerini anlamalı, hellalleşmeli ve vedalaşmayı da bilmeliyiz. 

• Tüm bunlardan sonra Özgür Yakalı yaşamınızı size özel tasarlamaya başlayabiliriz. Size özel demek; özünüze uygun halde olan, sizi gerektiğinde hem heyecanlandıran, hem harekete geçiren ama o halin içinde de evinizde gibi güvende, rahat, keyifli ve doğal hissettiren hali tasarlamaktan bahsediyorum - İmkansız değil, çünkü zaten sizin olan şeye kavuştuğunuzda ve yaşadığınızda ne kadar kolay geldiğini göreceksiniz. 

• Sonrası da Özgür Yakalı yaşama adım atmalıyız. Aralarda Beyaz yakalı alışkanlıklarımızla gel-gitlerimizi fark ettiğimizde Özgür Yakalı  halimize; aslında 'kendimize' gelmeliyiz. 

Kısacası; Özgür Yakalı olmak demek nerede olursanız olun kendine yaklaşmak, kendini yaşamak ve kendi yolunda yürümek demek.